Warmtewet

Op 1 januari 2014 is de warmtewet ingevoerd welke ervoor moet zorgen dat huishoudens niet teveel betalen voor hun energie. Huizen die zijn aangesloten op collectieve verwarming zoals blok- of stadsverwarming zijn afhankelijk van de woningcoöperaties en worden met de warmtewet beschermd tegen onnodig hoge kosten.

Wat is de warmtewet?

Tegenwoordig worden steeds meer huizen verwarmd door middel van een collectief verwarmingssysteem; een zuinige en milieuvriendelijke manier van verwarmen. De beheerders van deze verwarmingssystemen zijn de woningcoöperaties, zij sluiten een contract af bij een energieleverancier, consumenten kunnen hierdoor zelf niet overstappen van energieleverancier. Om consumenten te beschermen tegen hoge, buitensporige prijzen is de warmtewet aangenomen en worden ieder jaar maximum tarieven bepaald.

Voor wie is de warmtewet?

De warmtewet beschermt kleinzakelijke bedrijven en particulieren die zijn gehuisvest in een pand dat wordt verwarmd door blok- of stadsverwarming en stelt regels voor de partijen die het verwarmingssysteem beheren. Hierdoor betalen consumenten niet een te hoge prijs voor energie en houden de energieleveranciers genoeg over om te investeren in duurzame energie.

Wat staat er in de warmtewet?

In de warmtewet zijn de volgende punten vastgelegd:

• Maximumtarieven voor het leveren van warmte;
• Leveringszekerheid;
• Recht op compensatie bij storingen;
• Rechten en plichten met betrekking tot het opnemen van de meterstanden;
• Alle warmteleveranciers (ook niet-vergunninghouders) moeten aangesloten zijn bij een geschillencommissie.

Maximum tarieven voor de geleverde warmte

Ieder jaar bepaalt de Autoriteit Consument en Markt (ACM) opnieuw de maximum tarieven voor de geleverde warmte. De kosten voor het gebruik van warmte worden gelijkgesteld aan de kosten die anders zouden worden betaald om het huis te verwarmen door middel van een centrale verwarming. Dit wordt ook wel het niet-meer-dan-anders-principe genoemd.

Het niet-meer-dan-anders-principe

Als consument kan je niet kiezen of je wel- of geen gebruik wilt maken van blok- of stadsverwarming. Het zou daarom niet bepalend mogen zijn voor de hoogte van je energiekosten. Om deze reden wordt het niet-meer-dan-anders-principe gehanteerd: Ook al heb je een collectieve verwarming, je betaalt niet meer dan wanneer je een centrale verwarming zou hebben gehad.

Wat is een warmteafleverset?

Om de warmte van het warmtenet in jouw woning te kunnen gebruiken heb je een warmteafleverset nodig. Deze installatie zorgt voor een overdracht van de warmte uit het net naar de binnen-installatie in jouw huis. Deze warmteafleverset kun je huren van je warmteleverancier, waarvoor je een vaste prijs betaald. Als je een afleverset hebt welke jouw eigendom is kunnen hiervoor geen extra kosten in rekening worden gebracht.

Hoe is het tarief opgebouwd?

Het totale tarief voor de collectieve warmte bestaat uit verschillende onderdelen die overeenkomen met de opbouw van een ‘normale’ energierekening:

• Vastrecht: Per product (stroom en/of gas) wordt een vast bedrag in rekening gebracht.
• Huur warmteafleverset: Iedere aansluiting heeft een afleverset nodig zodat de warmte vanaf het warmtenet kan worden overgezet naar jouw aansluiting.
• Meettarief: Dit is een vast bedrag wat je betaalt voor het laten meten van je verbruik.
• Variabel tarief: De prijs voor het verbruik van de warmte, hiervoor zijn maximum tarieven vastgelegd middels het niet-meer-dan-anders-principe.

Welke prijzen zijn vastgelegd?

In de warmtewet wordt een maximum tarief voorgeschreven voor het vastrecht, het meettarief en het variabele tarief. Er wordt echter geen maximum tarief gesteld voor de huur van een afleverset, de prijs hiervoor mag door de warmteleverancier worden bepaald.

Mogen leveranciers ook lagere kosten rekenen?

Ja dat mag. De warmtewet stelt een maximum bedrag, energieleveranciers mogen niet meer in rekening brengen dan dit bedrag, zij mogen wel prijzen hanteren die lager zijn dan dit vastgestelde bedrag.